گروه معارف اسلامی نی ریز

پاسخ: اولا معلوم نيست، آسيه، چنين اعتقادى نسبت به ايمان نياوردن فرعون داشته است; شاهدش اين كه، لحظه اى كه فرعون از ايمان وى آگاهى يافت، مهر سكوت را شكسته و از فرعون خواست تا از خواب غفلت، بيدار شود.⁽¹⁾

ثانياً آسيه به خاطر اين كه همسر فرعون بود، در حقيقت در خانه او گرفتار بود، از اينروست كه قرآن مى فرمايد: «وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِى عِندَكَ بَيْتًا فِى الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِى مِن فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّــلِمِينَ; (تحريم، 11) و خداوند براى مؤمنان به همسر فرعون مثال زده است، در آن هنگام كه گفت: پروردگارا! خانه اى براى من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و كار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهايى بخش!»

بالاخره آسيه، زير شكنجه فرعون به شهادت رسيد و اين گونه خداوند او را از دست فرعون نجات داده، دعايش را مستجاب كرده و در آن لحظات آخر جايگاه وى را در بهشت به او نشان داد.⁽²⁾

1. ر.ك: بحارالانوار، علامه مجلسى، ج 13، ص 164ـ165، داراحياءالتراث العربى.

2. ر.ك: تفسير الميزان، همان، ج 19، ص 344ـ346 / زنان نمونه، على شيرازى، ص 17، دفتر تبليغات اسلامى