انجیل
اِنجيل يا اناجيل
انجيل كلمه اي است يونانى و معنيش مژده است. مسيحيان از اين جهت آنرا مژده ميدانند كه به اعتقاد آنها حضرت عيسى(ع) خود را فداى مردم كرد تا همه مردم را از آتش دوزخ بخرد، و اين كتب اناجيل آنها مژده بهشت است، كتاب آسمانى كه به حضرت عيسى(ع) نازل شده است.
نام اين كتاب دوازده بار در قرآن مجيد ذكر شده است. قرآن، انجيل را كتاب خدا ميداند: (و انزل التوراة و الانجيل من قبل هدى للناس و انزل الفرقان)ولى آن انجيل را كتاب آسمانى ميداند كه مشتمل بر احكام و تكاليف بشر باشد و زندگى او را تنظيم كند و سر و سامان بخشد ـ چنانكه شأن اديان الهى است ـ (و ليحكم اهل الانجيل بما انزل الله)و (و آتيناه الانجيل فيه هدى و نور)، انجيلى كه به آمدن پيغمبر بعد و كتاب بعد از خود مژده دهد و پيامبر و كتاب پيش از خود را تصديق نمايد: (و مصدقا لما بين يديه من التوراة) و (الذين يتبعون الرسول النبى الامي الذى يجدونه مكتوبا عندهم فى التوراة و الانجيل)، و قرآن يك انجيل را مي شناسد نه اناجيل را، انجيلى كه مشتمل بر كلام خدا باشد نه گفتار خود حضرت عيسى (ع) و رسولان، و نه انجيلى كه پس از ارتحال حضرت عيسى (ع) تدوين شده باشد.
فريد وجدى مي نويسد: اناجيل اكنون نزد مسيحيان چهار است:
انجيل متى كه از همه اناجيل قديمتر و به سى سال بعد از عيسى در اورشليم به زبان عبرى نوشته شده است .
انجيل مرقس پس از متى به زبان يونانى نوشته شد و حدود 66 م منتشر گشت.
انجيل لوقا سوّمين انجيل است كه پس از آن دو انجيل نوشته شده است .
انجيل يوحنا شصت سال پس از مسيح يعنى سال 93 م نوشته شده است .
اين چهار انجيل را مسيحيان معتبر مي دانند و مي گويند روح الامين جبرئيل اينها را به نويسندگانش به وحى آورده و اناجيل زيادى (كه تا صد انجيل گفته اند) بعداً پديد آمد و كليسا آنها را نامعتبر شمرد، از آن جمله است انجيل «ميلاد مريم و طفوليت مسيح» كه آنرا به متى نسبت دهند و گويند نسخه هاى آن مفقود شده بوده و دانشمند «نهيلو» كه آن را منتشر نموده خود به نسخه هايى كه بدان اطمينان حاصل كند كه آن از متى است، دست نيافته است .
و ديگر انجيل «توما اسرائيلى» است كه دانشمند «كوتليه» نسخه هايى از آن را در كتابخانه ملك بجست كه به زبان يونانى و در قرن 15 نسخه بردارى شده بود، وى در اروپا آن را منتشر ساخت.
و ديگر انجيل «ژاك اصغر» كه «گيوم بوستل» آن را در سفرهاى توريستى خود به دست آورد و به سال 1552 در شهر بال به چاپ رساند و سپس در «استراسبورگ» آلمان چاپ شد و مسيحيان عليه گيوم شورش نمودند كه وى آن را جهت لكه دار ساختن دين مسيح منتشر نموده و پس از آن دانشمند «نياندر» با تغييراتى آن را مجدداً به چاپ رساند.
و ديگر انجيل «نيكوديم» كه در قرون وسطى پديد آمد و منتشر گشت.
و ديگر انجيل «طفوله ـ كودكى» كه در اصل به زبان يونانى بوده و دانشمند «هنرى سيك» در قرن 17 به نسخه ها يي از آن به زبان عبرى دست يافت و در اروپا آن را به چاپ رساند و آن منسوب است به حوارى بطرس و ديگر «مرسيون» كه طايفه «مرسيونى» آن را معتبر شمارند . (دائرة المعارف فريد وجدى)
سه انجيل متى و مرقس و لوقا هريك شرح مختصرى از زندگانى و تعليمات و مرگ و قيام مسيح را دارند ولى انجيل يوحنا مختصرى از اتفاقات مهم مربوط به زندگى مسيح را دارد به اضافه تعليمات روحانى و اوامر او كه در ساير اناجيل بدان توجهى نشده است .
انجيل يوحنا بيش از ديگر اناجيل به الوهيت مسيح متعرض شده و مقاومت فريسيان در برابر مسيح و گفته هاى او در هفته پيش از واقعه صليب و ماجراى احياى ايل عاذر را به تفصيل ذكر ميكند ولى برخى مطالب را چون داستان ميلاد و صعود مسيح و عشاء ربّانى و از اين قبيل عجايب كه سه انجيل ديگر آورده اند متعرض نشده و از اين رو محققان گفته اند كه يوحنا از آن سه متاخرتر است و معلوم ميشود نويسندگان يوحنا به مطالب آن سه آگاه بوده اند و نخواسته اند تكرار كنند. به هر حال هيچ يك از چهار انجيل معروف در زمان حضرت مسيح نوشته نشده ولى خود مسيحيان مدعيند كه لوقا و مرقس از شاگردان وى بوده اند. (منجد و دهخدا)
و يكى از اناجيل انجيل «برنابا» است كه پاپ جلاسيوس كه به سال 492 ميلادى بر تخت پاپى نشست آن را تحريم نمود بدين جهت كه آن با ديگر اناجيل مخالف بود زيرا آن انجيل كشته شدن مسيح و غفران ذنوب محض درآمدن به دين مسيح را رد مي كرد، و به آمدن پيغمر اسلام تصريح داشت. اين انجيل قرنها ناپديد بود تا در قرن 16 ميلادى اسقفى به نام «فراموينو» يك نسخه آن را به زبان ايتاليائى در كتابخانه «اسكوتز» پنجم بدست آورد و در آستين خود پنهان كرد و در فرصت هاى مناسب آن را به دقت مطالعه كرد و در پرتو آن به اسلام هدايت يافت و در اوائل قرن 18 نيز نسخه اى از آن به زبان اسپانيائى به دست آمد و پس از آن توسط دكتور «منكهوس» به زبان انگليسى ترجمه شد و به سال 1908 دكتر خليل سعادت آن را به زبان عربى ترجمه كرد و اخيراً دانشمند ارجمند حيدر قلى خان سردار كابلى آن را به فارسى ترجمه نمود و در كرمانشاه به چاپ رسيد. (قاموس قرآن)
از امام صادق (ع) روايت شده كه انجيل در شب دوازدهم ماه رمضان نازل شده است.
حضرت رضا (ع) در آن جلسه بحث و مناظره كه مأمون ترتيب داده بود به جاثليق گفت: هيچ مي دانى اين اختلاف كه در انجيل ديده مي شود از كى شروع شده؟ گفت: نميدانم، فرمود: همان روزى كه انجيل (به دست يهود) ناپديد شد، ملت نصارى نزد علماى خود آمدند و گفتند: حال كه عيسى كشته شد و انجيل را هم از دست داديم و شما علماى ما هستيد از انجيل چه داريد؟ لوقا و مرقابوس گفتند: هيچ واهمه نداشته باشيد كه انجيل در سينه ما است و تمامي اسفار آن را به شما خواهيم رساند و شما كليساها را خالى مگذاريد. سپس لوقا و مرقابوس و يوحنّا و متّى دور هم نشستند و اين انجيل را ساختند و در اختيار شما گذاشتند در صورتى كه اين چهار نفر شاگردان ِ شاگردان اول (مسيح) بودند...
نقل است كه در انجيل آمده كه خداوند فرمود: چرا به دين عمل نمي نمائيد و همواره خطا مي كنيد، مگر نمي دانيد كه عذاب من در انتظار شما است؟ حكم به جور و ستم مكنيد كه از جانب من به عذاب شما حكم خواهد شد، به همين پيمان هايي كه به مردم مي دهيد برايتان پيمانه داده شود و طبق همين قضاوت خودتان عليه شما قضاوت خواهد شد. (بحار: 14 و 77 و 98)
لينکهاي مربوط
منظور قرآن از تورات و انجيل کدام است؟
اوصاف حضرت مريم (ع) در قرآن مجيد
کتاب: معارف و معاريف، ج 2، ص 569